กลอนหลากสี มีหลากอารมณ์

ข้อมูลเบื้องต้น

หากเป็นกลอนที่อาจจะไม่โดนใจบางคน ก็แนะนำมานะคะว่าอยากอ่านกลอนแบบไหน หรืออยากได้กลอนเรื่องของตัวเองก้อบรรยายมานะคะ ถ้าแต่งได้ จะช่วยแต่งคะ

เนื้อเรื่อง

อยากจะยิ้มให้...แต่ใจไม่กล้า
อยากจะบอกว่า...น่ารักก็เขิน
อยากจะสบตา...ก็กลัวถูกเมิน
ฉันมัวทำเปิ่น เธอเลยเดิน...หนีไป
(ถึงพี่...ที่น่ารัก)






   หยาดน้ำตา รินหยด รดอาบแก้ม                    ในคืนแรม ความเหงา เข้าถามหา
ไม่มีเพื่อน เหมือนเก่า เศร้าอุรา                      คิดถึงหน้า ครอบครัว ทั่วทุกคน 
    ต้องอยู่เพียง ลำพัง ในคืนนี้                           แสงไฟหรี่ ชวนนึก ถึงทุกหน
ข่มตานอน อย่างไร ใจกังวล                          ช่างสับสน เหว่ว้า น้ำตาคลอ
   ชีวิตมี ปัญหา มาถาโถม                                เข้ามาโจม ตีอยู่ มิย่นย่อ
เหนื่อยเหลือเกิน ทั้งใจกาย มากมายพอ        เมื่อไหร่หนอ จะหมดทุกข์ สุขเสียที
   อยากจะได้ ปริญญา มาให้ชื่น                       แต่จะฝืน ฟันฝ่า ได้ไหมนี่
อยู่แสนไกล ทั้งเงินทอง ใช่มากมี                 ความรู้นี้ ก็น้อยนิด ติดเหลือเกิน
   ทั้งความกลัว จะเรียนได้ ไม่เหมือนเขา         ดูตัวเรา ไม่เก่ง เบ่งเขาเขิน 
กลัวเพื่อนมอง ดูถูก และหมางเมิน               หากเผชิญ เช่นนี้ ไม่ดีใจ 
   เมื่อไหร่หนอ อุปสรรค จะสิ้นสุด                   จะให้ทรุด  ก่อนหรือ คือหวั่นไหว
เป็นเช่นนี้ ก็คงหมด กำลังใจ                        ที่จะสู้ ต่อไป คงรั้งรอ
   เขาว่าฟ้า ข้างหน้า จะสดใส                        แล้วเมื่อไหร่ จะมาถึง ซึ่งจริงหนอ 
นานแล้วหนา ที่ฉัน นั้นเฝ้ารอ                       จะมันท้อ ทุกก้าว ร้าวระบม
   หากโลกนี้ มีพร สักหนึ่งข้อ                         จะไม่ขอสิ่งใด ให้เหมาะสม 
เพียงหวังว่า จะไม่มี สิ่งที่ตรม                     ให้ระทม ปวดใจ ใครทุกคน

               (ขอเป็นกำลังใจให้กับคนที่มีความทุกข์ สู้ต่อไปนะคะ)





   อย่ามาทำ หน้าตาย นายคนหล่อ 
มันไม่พอ ทำใจฉัน นั้นหวั่นไหว
   เชิญโปรยยิ้ม มาได้ ให้พอใจ
ยังน้อยไป ไม่ทำให้ เกิดอารมณ์
   คนอื่นมีมากมายไปข้างหน้า 
อย่ามาเสีย เวลา ไม่เหมาะสม
   อย่างเธอต้อง สูงล่ำ และดำคม
ฉันไม่สน เกย์หรอก บอกเอาบุญ

        (อย่ามาทำหน้าตาดี)



ในแววตา ของเธอ คืออะไร  
ช่วยบอกให้เข้าใจ ได้ไหมนี่
จะรักกันหรือแหย่เล่นละคนดี
บอกฉันที ก่อนใจนี้ คิดไปไกล




หยาดน้ำตา ที่หลั่งมา จากความเศร้า
                              ของพวกเรา ชาวไทย ทางใต้หนา
กับเหตุการณ์ทีได้เผชิญมา
                               ต้องยอมรับทั้งน้ำตาว่าอาดูร
แต่อย่างไร ชาวใต้ ยังมีเพื่อน
                              มิลืมเลือน น้ำใจ ไม่หายสูญ
ทั้งห่วงใย กำลังใจ ค่อยเพิ่มพูน 
                              ให้ได้อุ่น เป็นขวัญ วันต่อไป

         (ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนคะ)





จากความรัก ที่เธอมีให้กัน 
     ยังเก็บมัน ในห้วงลึก อยู่เสมอ
           แม้วันนี้ เราทั้งสอง ไม่พบเจอ
                ฉันยังเผลอ คิดถึงเธอ ทุกวันคืน





เพื่อนคำนี้ ทำฉันต้องห่างไกล             ไม่อาจเอื้อม มือไป ไคว่คว้าได้
กลัวมิตรภาพที่ดี สลายไป                   จึงต้องเก็บรักนี้ไว้ ในใจตัว




ปฐพีเขียน ร เรือ ได้ไม่เต็ม 
นภาเข้ม เขียนไม้หัน ฉันไม่ไหว
เจ้าไก่ใหญ่เลยไม่รู้อยู่ที่ใด
งั้นฝากไว้ได้ไหม ในใจเธอ





               คนนั้น เป็นใคร บอกได้ไหม
คงไม่ ใช่คน แทนที่ฉัน
                อย่าเอ่ย คำว่า หมดรักกัน
เพราะฉัน ไม่ทัน ได้เตรียมใจ
                 เป็นญาติ หรือเพื่อน แค่รู้จัก
แค่ทัก ทายกัน อย่าหวั่นไหว
                 ไม่เจอ กันนาน อาจดีใจ
ยิ้มเธอ เปลี่ยนไป ที่ได้ดู
               แอบเห็น วันนั้น ไม่คิดมาก
แต่ยาก หากทำ ทั้งที่รู้
               ความจริง เกินกว่า ที่เป็นอยู่
แต่เเกล้ง ทำหู ไม่ได้ยิน
                ไม่อยาก จะเสีย เธอไป
ฉันจะอยู่ อย่างไร พรุ่งนี้
                เห็นไหม น้ำตา ที่ฉันมี
มันเริ่ม ไหลปรี่ เอ่อออกมา
               วันนั้น มาถึง แล้วใช่ไหม
ทำไม ใจร้าย กันแบบนี้
               ให้ฉัน มอบรัก สุดชีวี
แล้วเธอ ก็มาหนี ทิ้งกันไป

                                        

 หากขอพร จากดาว บนฟ้าได้
                        อยากขอคนที่จริงใจ ไว้เคียงข้าง
              ให้คนนี้ไม่ต้องเหงาและอ้างว้าง
บนเส้นทางแสนไกล ใจล่องลอย





                                                 คำเดิมๆ ซ้ำๆ คงจำได้
                                                 พูดเมื่อไหร่ ก็ใช้ แต่คำนี้
                                              ไม่รู้ว่าเธอ จะเบื่อ ไหมคนดี
                                                ก็หัวฉัน มันมี แต่รักเธอ





                          อยากจะเป็นรองเท้า ก้าวเคียงข้าง
                          อยากเป็นมอ-เตอร์ไซค์ฮ้าง ไปทุกที่
                          เป็นนาฬิกา ให้เธอมองทุกนาที
                          แต่ให้ดี เป็นแฟนนี้ ดีกว่าใคร





                    สายลมเย็น พัดความเหงามาสู่ใจ
                            ไม่มีใครเหมือนเขา เศร้าจริงหนอ
                                        ผ่านกี่หนาว ก็ยังคงเฝ้ารอ
                                                  อยากจะขอผ้าห่มใจ จากใครสักคน






                                                
เธอนั้นเป็น ถึงเด็ก วิศวะ
ฉันมันแค่ เศษสวะ ไร้ความหมาย
ควรเจียมตัว อย่ามัว เเต่คิดไกล
มันเป็นไป ไม่ได้ ระหว่างเรา
     เธอช่างสูง ฉันแสนต่ำ น่าช้ำชอก
ต้องคอยบอก หัวใจ ไม่รักเขา
แต่ก็ทำ ไม่ได้ ช่างใจเบา
สุดท้ายเศร้า ก็ยอม พร้อมจะทน





                             รู้ตัวดี ฉันนี้ ไม่มีค่า ในสายตา 
                  เย็นชา น่าหลงไหล
                                    แม้จะทำเพื่อเธอ มากเพียงไร
                                         ก็ไม่ได้ เเม้เศษใจ ของเธอเลย






                                                   แม้เธอทำ ให้ฉัน นั้นช้ำชอก
                                                  ก็ไม่เคยไล่เธอออกจากใจได้
                                             ทำไมเราต้องมาโง่งมงาย
                                                  กับผู้ชาย หลายใจ ไม่มั่นคง





คิดถึง ...หนึ่งคำนี้
ถึงคนดี ...ที่ห่วงหา
ห่วงใย ...ในแววตา
ลองมองมา ...จะเข้าใจ
ยิ้มเธอ ...ทำใจสั่น
เห็นหน้ากัน ...ฉันหวั่นไหว
รักเธอ ...มากเท่าไร
จากนี้ไป... ยังคงเดิม




                                                                         สายฝน ...หล่นกระหน่ำ
                                                                               ซัดระกำ... เจ็บช้ำชอก
                                                                         เธอนั้น...กลับมาหลอก
                                                                               ทั้งที่...บออกว่ารักกัน
                                                                         มายา ....ที่เธอสร้าง 
                                                                               ได้ปูทาง...ให้ฉันเห็น
                                                                        ใจร้าย ...และเลือดเย็น
                                                                                คงจะเป็น...เช่นความจริง



ขอแค่ มองไกลๆ ก็พอใจ แล้วแค่นี้
ชอบเธอ ก็ตรงที่ ดูเขาที ในสายตา
อยากให้ เธอหันมา แค่สบตา ฉันสักนิด
ฉันรู้ ไม่มีสิทธิ์ ขอแค่คิด ก็พอใจ




จะเส้นทาง ยาวไกล ไม่มีท้อ
หวังมีเธอ ไว้รอ วันข้างหน้า
เป็นแรงใจให้กันทุกเวลา
เพี่ยงเท่านี้ก็มีค่าเกินบรรยาย



วันนี้ มีคุณค่า
ถึงแม้ว่า ไม่มีใคร
ต้องเหนื่อย เหงาเท่าใด
จะสู้ไป เพื่อสักวัน...


>> ยิ้มเอย ยิ้มบ่อยๆ << 
>> ยิ้มน้อยๆจะได้ไหม <<
>> ยิ้มเธอทำร้ายใจ << 
>> ผักชีไงอยู่ที่ฟัน <<